متن آهنگ تهران حمید هیراد

دل واسش تنگ باشه و تو دلت جنگ باشه و دلت بخوادش نشه ببینیش
دل پریشون باشه و توی تهرون باشه و بری سراغش نشه ببینیش
بری سراغش نشه ببینیش …
امون از این عشق که منو دیوونه کرده از این خیابون این شهر بی جون که همش باعث درده
عشق تو با من چه کرده …
نفرین به این دل که دیگه عاقل نمیشه شکسته هر جا آخ دیگه عاشق نمیشه
دله دیگه دل نمیشه …
آدم مگه چند دفعه میتونه که عاشقی کنه کنار اون کسی که دوس داره رو زندگی کنه
دوری و دورم از همه دوری و دوستی مرهمه واسه کسی که باشه و نشه ببینیش
امون از این عشق که منو دیوونه کرده از این خیابون این شهر بی جون که همش باعث درده
عشق تو با من چه کرده …
نفرین به این دل که دیگه عاقل نمیشه شکسته هر جا آخ دیگه عاشق نمیشه
دله دیگه دل نمیشه …