متن آهنگ امام جواد سنگونی

هر روز، شب بود و زمستونی
تاریک بود و سوت و کور و سرد
خورشید رسوا کرد سرما رو
خورشید اومد روزو روشن کرد
خورشید بود اون مرد و لبخندش
روزی یخ این چشمه رو وا کرد
ما قطره بودیم و پراکنده
اومد دوباره ما رو دریا کرد
مثل یه کوه قرص و محکم بود
مثل یه رود زنده و جاری
خنده اش نوید صبح پیروزی
چشماش شکوه صبح بیداری
تقویم دیروزو ورق میزد
خورشید فردا رو نشون میداد
فریاد مظلومای عالم بود
کاخ سیاهی رو تکون می داد
اون مرد که آیینه ی عزت
اون مرد که دلگرمی ما بود
دلخوش به این و اون نبود هیچوقت
چشم امیدش سمت بالا بود
هرچند از دنیای ما رفته
دنیا پره از عطر و از یادش
توو ذهن دنیا مونده لبخندش
توو گوش دنیا مونده فریادش
مثل یه کوه قرص و محکم بود
مثل یه رود زنده و جاری
خنده اش نوید صبح پیروزی
چشماش شکوه صبح بیداری
تقویم دیروزو ورق میزد
خورشید فردا رو نشون میداد
فریاد مظلومای عالم بود
کاخ سیاهی رو تکون می داد